Beklentiler Üzer

Burayı genel olarak karamsar ruh halimin yansıdığı yazılarla doldurduğumun farkındayım ama neşeli zamanlarımda yazı yazmak aklıma bile gelmiyor. Ne zaman kendimi huzursuz, bunalmış, sıkılmış hissediyorum hop kendimi burada buluyorum.
Buraya daha önce yazdım mı hatırlamıyorum ama beklenti kötü şey; çünkü genelde gerçekleşmez ve kırar insanı, boşuna yorar. Ve beklentiye girdiğiniz konunun muhatabının bundan pek haberi de olmaz. Tavşan dağa küsmüş misali öyle kendi kendine kırılır durur insan.
Neyse kendimle birlikte sizin de canınızı sıkmayayım ama şu ara saçma salak beklentilere girip kendimi üzüyorum da olur da tavsiyemi dinleyip uygulayan olursa diye yazıyorum "Beklemeyin arkadaşlar beklemeyin, kendi elinizden gelen bir şey varsa yapın yoksa başkasından gelecek bir şeyi bekleyip de kendinizi boş yere üzmesine."
Saygılar, sevgiler, ha bi de bana dua edin, daralıyorum şu ara sıklıkla.

--

Çocukken  büyüyünce ne olacaksın dediklerinde nerdeyse hiç düşünmeden cevap verirken ne zormuş büyüyünce bu soruya cevap vermek. 
Çocukluğumun farklı dönemlerinde farklı cevaplar verdiğim bu soru şu an hayatımın büyük bir kısmını kaplıyor. Ben ne olacağım? Rabbim bizler için en hayırlısını bilendir bizler için hayırlı rızık kapıları açacaktır illaki ama bu kapılar için de yapılması gereken tercihler var ve ben şu an beynim donmuş bir şekilde ne seçeceğimi bilemez bir haldeyim. 
Bu hayırlı gecede benim için dua etmenizi istirham ediyorum, öncelikle mezun olabilmem sonra da benim için hayırlı olacak tercihi yapabilmem için duanıza talibim.
Allah hepinizden razı olsun. Mübarek gün ve gecelerin hatrına Rabbimin bağışladığı kullar arasına girelim. Dünya üzerinde zulüm altında olan insanlara kurtuluş nasip olsun, Zalimlerin kahrolduğunu görmek ve onların halinden ibret almak nasip olsun. 
Ülkemizde huzurun hakim olduğu güzel günleri görelim inşallah😇😇

Trende 9

Hayırlısıysa sona doğru yaklaşıyor olmanın verdiği heyecanla karışık buruklukla bu kez yolu izlemekten başka bir şey yapamıyorum, sanki bir daha göremeyecekmişim gibi inceliyorum bozkırı,  trenin hızının müsaade ettiği müddetçe tabii.

Bozkırda ilkbaharın güzelliği hakim ve kesinlikle yeşil çok yakışıyor bu topraklara, yeşeren topraklarla birlikte umudum çoğalıyor. Cama vuran damlalar umuduma eşlik eden mutluluğumun gözyaşlarıymış gibi hissediyorum. Derken birkaç dakika içinde masmavi oluveriyor gökyüzü güneş açıyor gri bulutların arasından.

Haftaiçi öğle saati olması sebebiyle tren bomboş bu bana iki yıl önce her gün gidip geldiğim günleri hatırlatıyor ve daha dün gibi hatırladığım o günlerin üstünden iki yıl geçtiğini idrak ediyorum, zaman akıyor ve yaşlanıyorum☺

Neyse biraz daha yolun tadını çıkartayım şurada son birkaç seferimiz kaldı, en azından lisans öğrencisi olarak☺